Gisteren gezien in Boulevard Festival Den Bosch: Machinations van Georges Aperghis door het VocaalLab. Een andere versie dan deze. In Artis in Den Bosch zit het publiek op driekantige kartonnen krukjes, om de computeroperator die de electronica bedient. De zangeressen bewegen zich eromheen en tussendoor, gedubbeld door danseressen. Het gaat over taal. Wonderlijk hoe je emotie kunt uitstralen door de klank en de lichaamsbeweging terwijl je alleen maar onbegrijpelijke woorden uitspreekt. De danseressen versterken het effekt omdat ze helemaal geen stem meer hebben maar toch hetzelfde uitstralen. De uitvoering is prachtig, ook de stemmen. Vanavond nog te zien.
