Tijdje niet geblogd en begin me daar schuldig over te voelen, dus ik moet maar eens uitleggen wat een tweedejaars student musicologie in het tweede semester zoal bezig houdt:
1. Nietzsche en Wagner. Erg leuk onderwerp maar ik wist niets van Nietzsche en ik moet er een voordracht over houden. Toevallig niet de gemakkelijkste tekst, namelijk toen hij nog vóór Wagner was. Nietzsche tégen Wagner is leesbaarder en leuker. Maar goed. Ik ga er wel een plaatje bij doen en dat is deze cartoon. Het verhaal is als volgt. Wagner publiceerde de libretti voor de Ring der Nibelungen met een voorwoord waarin hij de wilde suggestie deed dat de Duitse prins een budget zou vrijmaken voor de opvoering. Wonderbaarlijk genoeg hapt de 18-jarige Ludwig II toe: hij betaalt Wagner’s schulden en voorziet hem van fondsen. Zo kan Wagner Bayreuth bouwen. En Nietzsche moest hem met zijn tekst de hemel in prijzen. In de cartoon zie je Wagner op de deur van de kassa kloppen.
2. Dit is alleen nog maar één les uit de cyclus. Die gaat over de 19e eeuw en de relatie tekst/muziek. Elke week houden twee studenten een voordracht. Ik begin te geloven dat ik in een goed jaar zit, want het niveau is hoog. We hebben veel Schumann en Schubert gedaan, laten het lied nu achter ons en duiken de opera in. Ondertussen lezen we karrevrachten met teksten die we aan de hand van vragen moeten samenvatten. Geen tentamen. Prima onderwijsvorm.
3. Het vak Methoden en technieken: we moeten allemaal een klein onderzoek opzetten en over de voortgang rapporteren. De wisselwerking met de andere studenten is stimulerend. Mijn studie gaat over flamenco fusion met soefi muziek. Veel te ingewikkeld, maar ik kom er wel uit. Eerste bevinding: flamenco is in de 19e eeuw ontstaan en heeft talloze invloeden ondergaan zodat het wel vergezocht is te stellen dat - als er al enige invloed van zigeuners uit India/Pakistan is geweest- die nog te achterhalen zou zijn.
Andere onderwerpen (van andere studenten): wanneer is muziek droevig en vindt iedereen dat dan, waarom houden mijn ouders alleen van klassieke muziek en niet van dance (ik vraag me af wat is dance en verraad daarmee dat ik onderdeel ben van het gesignaleerde probleem), hip-hop als jeugdcultuur, Cubaanse muziek, enz.
4. Om punten te krijgen voor mijn cursus flamenco moet ik: een logboek van alle colleges maken, CD's bespreken, een essay maken. Voor dat essay lees ik weer dezelfde stukken als voor mijn flamenco/soefi onderzoek, dus dat scheelt, plus een heleboel over Manuel de Falla en Garciá Lorca, want die wilden in 1922 de pure flamenco redden, wat ze niet is gelukt.
Kortom, hard werken, maar het is een heel leuke studie, vooral als je wat verder bent.
