De 51e Biennale werd dit keer door twee dames samengesteld, dat wil zeggen het gedeelte buiten de landenpaviljoens. María de Corral en Rosa Martínez hebben er een mooie evenwichtige tentoonstelling van gemaakt met veel vrouwelijke kunstenaars. Het was niet hip, niet rommelig, niet spierballerig en dat zal wel de reden zijn geweest dat de critici er niet zoveel van moesten hebben. De bijdrage in het Nederlandse paviljoen was beschamend en tenenkrommend (soort Apollolaan gebabbel in slecht Engels). We hebben het niet uitgezeten en we waren niet de enigen die wegliepen. Vrienden die het wel uitzaten hebben zich 45 minuten zitten ergeren.Nee, dan het Arsenale. Als je binnenkwam hing er meteen al een werk dat alleen door een vrouw kan zijn gemaakt: een kroonluchter gemaakt van 14.000 tampons, met de blauwe touwtjes aan elkaar geknoopt. Van Joana Vasconcelos, een Portugse kunstenares. Het heet A Noiva (de bruid).
